Αρχική Ειδήσεις και τάσεις ενυδρείου Νέα: Lionfish εισβολή στον Ατλαντικό

Νέα: Lionfish εισβολή στον Ατλαντικό

0
Νέα: Lionfish εισβολή στον Ατλαντικό

Lionfish είναι ένα πολύ δημοφιλές είδος στο χόμπι του θαλάσσιου ενυδρείου, αλλά έχουν αρχίσει να απειλούν τους εγγενείς πληθυσμούς στον Ατλαντικό καθώς εξαπλώνονται από το εγγενές τους οικότοπο στον Ινδο-Ειρηνικό. Lionfish είναι ένα απίστευτα μοναδικό είδος, γνωστό για την ριγέ εμφάνισή τους και τα πτερύγια. Αυτά τα ψάρια αλμυρού νερού είναι δημοφιλή στους έμπειρους θαλάσσιους χομπίστες και έρχονται σε διάφορα μεγέθη και ποικιλίες. Αυτά τα ψάρια είναι εγγενή στον Ινδο-Ειρηνικό, αλλά πρόσφατα άρχισαν να διεισδύουν στον Ατλαντικό Ωκεανό. Στην πραγματικότητα, οι περιβαλλοντολόγοι ασχολούνται πολύ με τον αυξανόμενο πληθυσμό του λιονταριού γύρω από τις Βερμούδες. Το Lionfish είναι θηρευτές κορυφαίων επιπέδων και έχουν την ικανότητα να σκουπίζουν το 90% ενός ύφαλου – αυτό τους καθιστά μια σημαντική απειλή για τους ατλαντικούς οικοτόπους. Διαβάστε περισσότερα για να μάθετε για το λιοντάρι και τα πιθανά προβλήματα που προκαλούνται από την εξάπλωσή τους. Γεγονότα για το Lionfish Το Lionfish ανήκει στο γένος pterois και συνήθως βρίσκονται σε όλο τον Ινδο-Ειρηνικό. Αυτά τα ψάρια είναι γνωστά για το ζωντανό πρότυπο που παρουσιάζουν χρώματα όπως μαύρο, κόκκινο, λευκό και πορτοκαλί. Το πιο αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό αυτούς τα ψάρια έχουν, ωστόσο, τα πτερύγια τους. Υπάρχουν δέκα διαφορετικά είδη λιονταριού και κυμαίνονται σε μέγεθος από 2 ίντσες (5 cm) έως 18 ίντσες (45 cm) σε μήκος. Το λιοντάρι είναι ένας επικίνδυνος θηρευτής επειδή οι αιχμές τους περιέχουν ένα θανατηφόρο δηλητήριο. Αν και αυτές οι αιχμές συνήθως χρησιμοποιούνται για άμυνα, μπορούν να είναι θανατηφόρα σε ανυποψίαστους θήραμα ή θηρευτές. Ένα λιοντάρι τσίμπημα είναι εξαιρετικά οδυνηρό στους ανθρώπους και μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες ναυτίας και αναπνοής. Είναι, ωστόσο, σπάνια θανατηφόρα. Σε αντίθεση με κάποια θαλάσσια είδη, το Lionfish είναι σε θέση να αναπαράγουν πολύ γρήγορα. Αυτά τα ψάρια γίνονται σεξουαλικά ώριμα σε ηλικία 1 έτους και μπορούν να παράγουν 30.000 έως 40.000 αυγά κάθε λίγες μέρες. Το Lionfish έχει διάρκεια ζωής μεταξύ 5 και 15 ετών και είναι γνωστό ότι παρουσιάζουν σύνθετες συμπεριφορές ζευγαρώματος. Το λιοντάρι θα κάνει μερικές φορές κανιβαλισμό μικρότερο λιοντάρι, αλλά, ως επί το πλείστον, αυτό το είδος έχει λίγους φυσικούς θηρευτές. Moray χέλια, μεγάλοι ομαδοποιητές και bluespotted cornetfish έχουν δει σε θήραμα πάνω στο λιοντάρι, αλλά είναι άγνωστο πόσο κοινές είναι αυτές οι περιπτώσεις. Είναι επίσης όμως ότι οι καρχαρίες είναι επίσης σε θέση να καταναλώνουν τα ψάρια χωρίς να αντιμετωπίσουν κακές επιδράσεις από το δηλητήριο. Όχι μόνο έχουν λίγους φυσικούς θηρευτές, αλλά το Lionfish επηρεάζεται σπάνια από παράσιτα. Εισβολή λιονταριού Ενώ μόλις περιορίστηκαν στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, αυτά τα ψάρια βρίσκονται τώρα σε όλο τον Αμαζόνιο, την Καραϊβική και ακόμη και από την ακτή των ΗΠΑ, επειδή το λιοντάρι δεν είναι εγγενές στον Ατλαντικό, σκοπεύει να λογοδοεί ότι το είδος ήταν στο Ορισμένα σημεία εισάγονται. Αν και η ακριβής αιτία της εισβολής Lionfish είναι άγνωστη, είναι πιθανό ότι το εμπόριο ενυδρείου έπαιξε ρόλο. Έχει θεωρηθεί ότι ο αυξανόμενος πληθυσμός του λιονταριού στον Ατλαντικό μπορεί να έχει προκύψει από την απελευθέρωση λιγότερων από 10 θηλυκών λιονταριών από τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων στα νότια Η.Π.Α. τα δύο είδη που είναι πιο διαδεδομένα στην εισβολή είναι p. Volitans (το κόκκινο λιοντάρι) και το p. μίλια (το κοινό λιοντάρι). Συμπτωματικά, το κοινό λιοντάρι είναι το πιο δημοφιλές από τα δέκα στο εμπόριο ενυδρείου. Προσπάθειες ελέγχου Σύμφωνα με την εθνική ωκεάνια και την ατμοσφαιρική διοίκηση, τίποτα δεν μπορεί να γίνει για τον έλεγχο του επεμβατικού πληθυσμού – αυτό σημαίνει ότι οι αριθμοί τους θα συνεχίσουν να αναπτύσσονται. Η ταχεία εξάπλωση του είδους οφείλεται εν μέρει στις παραγωγικές συνήθειες αναπαραγωγής της, αλλά κυρίως λόγω του γεγονότος ότι το είδος έχει λίγους φυσικούς εχθρούς. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα καταστροφικό στον Ατλαντικό Ωκεανό επειδή το Ατλαντικό είδος δεν είναι εξοικειωμένο με το λιοντάρι και δεν ξέρουν να το αποφύγουν. Οι επιπτώσεις αυτής της εισβολής στον εμπορικό κλάδο της αλιείας και των φυσικών πληθυσμών δεν έχουν ακόμη καθοριστεί, αλλά οι επιστήμονες μελετά προσεκτικά τον αντίκτυπο των χωροκατακτητικών ειδών στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Αν και είναι απίθανο να έχει σημαντικό αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα, οι ομάδες διατήρησης έχουν αρχίσει να λαμβάνουν μέτρα για τον έλεγχο του πληθυσμού του λιονταριού. Το Ίδρυμα Εκπαίδευσης Περιβάλλοντος, για παράδειγμα, κατέχει ετήσια «Lionfish Derbies», απονομή βραβείου μετρητών στην ομάδα καταδύσεων που συλλαμβάνει το πιο λιοντάρι. Στη Φλόριντα, τα πλήκτρα της Φλόριντα Εθνικό Θαλάσσιο Ιερό έχει αρχίσει να εκδίδει άδειες για τους δύτες να σκοτώσει το λιοντάρι στο ιερό. Το NOAA ξεκίνησε επίσης μια εκστρατεία για να ενθαρρύνει το φαγητό του λιονταριού. Αν και οι σπονδυλικές στήλες είναι δηλητηριώδη, όταν τα ψάρια γεμίζουν σωστά, είναι απολύτως ασφαλής να φάει. Καθώς ο πληθυσμός λιονταριού στον Ατλαντικό συνεχίζει να αναπτύσσεται, υπάρχει μικρή ελπίδα για έλεγχο ή εξάλειψη. Μια μελέτη που διεξήχθη το 2010 με τη χρήση μοντελοποίησης του πληθυσμού πρότεινε ότι, προκειμένου να διατηρηθεί ακόμη και η τρέχουσα πληθυσμιακή πυκνότητα, το 27% του πληθυσμού λιονταριού θα πρέπει να σκοτωθεί κάθε μήνα. Επειδή αυτό είναι απίθανο να συμβεί, μπορούμε να παρακολουθήσουμε και να περιμένουμε μόνο να δούμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτής της εισβολής.

Διαβάστε επίσης  Ανακαλύφθηκαν πρόσφατα είδη ψαριών του 2013

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ